Het begon met een klein idee en veel nieuwsgierigheid toen ik in 2008 Syntra West Brugge ben binnen liep.
“Glazenier”, de titel sprak me aan, geen idee waarover het ging gaan. Iets met glas, dat was ik zeker maar meer… dat wist ik nog niet.
Ik ontmoette er een nieuw materiaal, een boeiende materie, die je niet zomaar naar je hand zet… tenzij met veel geduld en fascinatie, het memorabele zinnetje van de Heer Norbert Demonie in gedachte: “Blijven draaien”! of “Bluuvn Droajn” in het mooie West Vlaams!
En dat deed ik, het glas blijven ronddraaien:
- Brander aan,
- Glas erin,
- laten smelten
- en blijven draaien
- Boetseren
- niet gelukt,
- geen probleem,…
- Opnieuw proberen
Ik voelde het direct, dit wil ik nooit verleren, een nieuwe passie deed intrede in mijn leven: Glas en haar veelzijdigheid!
De brander werd mijn vriend, het smelten en vormen mijn inspiratie!
In Temse leerde ik onder leiding van Isabelle Dethoor de kneepjes van het glasraamvak. Geïnspireerd door het kleurenpallet van glas, ontdekte ik een nieuw werkwoord “glasramen“.
Ik kwam terecht in het figuratieve verbeeldingsland: tekenen, snijden, breken, schilderen, solderen, mastiekeren,… een nieuwe technische wereld ging voor mij open.
De liefde voor glas deed dromen en mijn eerste tentoonstelling werd een feit … op de kaai van Temse, met zicht op de schelde.
Mijn nieuwsgierigheid bracht mij verder en ik kwam terecht in het mooie Brugge en onder de vleugels van Pia Burrick wist ik het. Hiermee wil ik iets doen! Ik stapte in het werkveld van de ambacht glazenier.
Glas gaf mij een nieuwe richting en werd mijn passie.
Laat jullie meeslepen door mijn passie, want glas is niet oubollig of saai, het is juist uitdagend, hip en tijdloos.
Liefs,
Charlotte Forrier
